Rekonstrukcja zamachu na gestapowca Kappa.

Na jednym ze zdjęć które udało mi się pozyskać na portal uwidocznione są dwie kobiety, Według informacji uzyskanych od osoby udostępniającej to zdjęcie na jednym z nich jest przedstawiona opisywana wyżej Majchrzakowa.

Krajanka napisał:

Witaj Bożeno, a masz może wojenne zdjęcie zbiorowe Twoich pradziadków?
Widziałam jedno intrygujące zdjęcie dosyć dawno temu. Uwieczniono na nim grupę osób.
Wyjaśniono mi, że przedstawia późniejszą denuncjatorkę wraz z jej ofiarami.... do końca życia nie zapomnę stojącej nad starszą panią Majchrzakówny, która oplata ręką jej szyję czułym gestem.
Ogarnęła mnie zgroza.
Czy jakaś inna odbitka się zachowała jeszcze do dziś? Poszukaj, proszę.

Niestety Krajanko, nie mam, ba nawet nie widziałam takiego zdjęcia.

Po tej tragedii 9.06.1943 w mojej rodzinie, mieszkanie zostało puste. Dwa albumy ze zdjęciami mojej mamy wypadły ponoć niemcom, którzy nieśli je do spalenie. Ktoś z sąsiadów je podniósł i przechował. Oddał mojej mamie po powrocie z obozu w Oświęcimiu. Ostały się niestety tylko te dwa, które są obecnie w moim posiadaniu. Takiego zdjęcia jednak nie ma.

Bardzo chciałabym widzieć to zdjęcie o którym mówisz Krajano, może ktoś z forumowiczów nim dysponuje.

A Majchrzakównie, spojrzałabym mimo wszystko w twarz, nawet teraz.

Marku o jakim zdjęciu mówisz powyżej, podaj proszę linka.

Pozdrawiam

Bożena

Bożenko zgodnie z Twa prośbą podaję link .andreovia.pl/Historia/galeria/_data/i/up...0549-7667d962-me.jpg
To ta!!! w białym płaszczu według informacji uzyskanych od śp Pana Tadeusza Chmielarza . Pozdrawiam serdecznie i jeśli jest to możliwe proszę o kontakt.

Marku
bardzo dziękuję za linka. Widzę tę twarz po raz pierwszy w życiu. Niestety w oczy nie mogę jej spojrzeć. Tak jakby przeczuwała, że nastąpi taki moment za wiele, wiele lat.

Zazdrość jest brzydkim uczuciem. Ona zrobiła to podobno powodowana zazdrością o moją mamę. A oto zdjęcie mojej Mamy:


Marku, oczywiście że jest możliwy kontakt ze mną. Jeszcze kilka godzin temu nawet osobisty teraz Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.

Pozdrawiam

Bożena

Tak Bożeno, podany przez Ciebie motyw potwierdzała w komentarzu i moja rodzina. Gdy własny rozum, wola i uczucia nie są poddawane autooglądowi, może w którymś momencie dojść do tragedii, tak jak się stało w przywołanym z mroku wojny przypadku!
To przykre, zauważam, że zbyt często i teraz niekiedy ludzie żyją odruchowo, kierując się tylko prymitywnymi, pierwotnymi emocjami.Tragedie zbyt często są oglądane jako tabloidowa sensacja i żadnej nauki się z nich nie wyciąga dla siebie.
Przyjrzyjmy się raz jeszcze uważnie pierwszemu zdjęciu.
Widać, że nie tylko ciemne szkła, ale i grymas twarzy miały zapobiec ewentualnemu użyciu zdjęcia w celach identyfikacyjnych. A któraż to młoda i ładna kobieta wypycha sobie usta językiem i w ten sposób defasonuje twarz na widok fotografa?!
Pierwszy wniosek nasuwa mi się więc następujący:
w momencie robienia zdjęcia ulicznego "obiekt" był najwyraźniej tym faktem zaskoczony, czuł się niepewnie i już wtedy się bał.
Drugi wniosek jest hipotetyczny:
Do celów identyfikacyjnych Podziemie użyło jednak innej fotografii. Prawdopodobnie tę oglądaną przeze mnie uprzednio pokazano wykonawcy wyroku.
Pamiętajmy, że niełatwo było wykonać wyrok sądu na kobiecie, więc zdjęcie przedstawiające ofiary razem z denuncjatorką spełniło rolę katalizatora gniewu i posłużyło jako przygotowanie psychiczne egzekutora prawa.
Życzę sobie i Tobie Bożeno oczyszczenia serca i pamięci z wszelkich zranień, byśmy z nadzieją ( która nie ma nic z naiwności) zawsze wybierały jasne ścieżki życia.

Krajanko
czytając uważnie Twoje posty, jestem PEWNA, że jesteśmy sobie bliskie i to nawet bardziej niźli byśmy może chciały a może niźli zdajemy sobie sprawę. Ja się z tego bardzo cieszę :)i czekam na rozwój wypadków!!!

Chętnie nawiążę z Tobą kontakt prywatny.Jest to dla mnie bardzo intrygujące i ważne!!!
Póki co podaję mój mail: bozana@gazeta.pl,gdy się odezwiesz, potem podam właściwy!!!

Pozdrawiam
Bożenna (bo ja jestem przez 2 N)

O.K., w razie nieoczekiwanego minięcią się w drodze zawsze pozostaje niezastąpiony (choć przez zjazdem zajęty) administrator!
Tak to od ostatniej ścieżki Kappa przeszliśmy do innych, a teraz zmierzamy ku sobie nawzajem, my żywi i prawdziwi.