Ostatki staropolskie...

Jest takie określenie: „Z innej bajki”...
Otóż Androvia.pl to jest taka bajka, jedna z wielu bajek, jakie otaczają nas od dnia urodzin do dnia śmierci. Każda bajka jak wiadomo ma swój morał a morał tego portalu jest następujący: Pokochaj to miejsce (jeśli jeszcze tego nie zrobiłaś/eś).

Pisałem już o tym parę razy, więc nie zaszkodzi raz jeszcze – portal Andreovia.pl NIE JEST miejscem dla ludzi mających aspiracje zawodowych historyków. Nawet nie dlatego, że oferowałby jakościowo gorsze informacje, ale przede wszystkim dlatego, że nie mamy z założenia takich ambicji, albo mówiąc dobitnie: Takich ambicji nie mam JA.

Pewien znany człowiek powiedział, że są trzy prawdy: Świento prawda, tys prawda i gówno prawda. Otóż my staramy się uplasować pośrodku tego wywodu, bez ambicji na jego lewą lub - uchowaj Boże - prawą stronę. Swoim sympatykom nie zamierzamy (i znowu podkreślę – JA nie zamierzam) serwować jedynie „słusznej drogi”, bo to jest właśnie gówno prawda.

Andreovia.pl to jarmark staroci, wspomnieniowy galimatias, quasi historyczny miszmasz, który ma zainspirować swoich odbiorców do działania, dochodzenia, poszukiwania a przede wszystkim do dobrej zabawy podczas odkrywania przeszłości i wspomnień - własnych lub cudzych.

Miarą skuteczności Waszego działania są dla mnie dwa czynniki:

1. Na ile trafnie wpisujecie się w wyżej wspomniane założenia, a więc na ile mocno wyzwalacie w innych chęć prowadzenia dyskusji, poszerzania wiedzy, wzrostu własnej świadomości (czas i miejsce) itp. W tym sensie wątek Eweliny „Co kryje nasza Matka Ziemia…???”, do którego bez skrępowania włącza się wiele osób, ma dla mnie stokroć większą wagę niż rozważania dwojga osób (w porywach trojga), mało zrozumiałe dla innych, bo to są działania z „innej bajki”.

2. Jakie materiały możemy dzięki Waszej działalności udostępnić – pokazać wszystkim. No bo jeśli żadne lub prawie żadne, to znaczy, że… nie za bardzo.

Dajemy wędkę a nie ryby.
Przedstawiamy różne materiały i mówimy - wybieraj samodzielnie.

I to by było (arbitralnie) na tyle

Nie chocziesz, nie nada, zachocziesz, nie budiet

Jako, że teraz już tego nie uczą (tak powszechnie, jak kiedyś), to może takie proste tłumaczenie:

Nie chcesz, to nie będzie,
jak zechcesz, nie będzie

Martynko - czy to jest poprawnie?

Nie chocziesz, nie nada, zachocziesz, nie budiet

Ewcia zwróciła mi uwagę, na tłumaczenie, które według niej powinno brzmieć tak:
"Nie chcesz, NIE TRZEBA, zachcesz nie będzie"

Dodała jeszcze coś ważnego, o okolicznościach, w jakich najczęściej używa się tego zwrotu, ale nie powiem